[Polish:] Pietro Marchesani, w ostatnich latach swojego życia stał się wybitnie znaną postacią wśród włoskiej publiczności, a to dzięki swoim wspaniałym tłumaczeniom współczesnej poezji polskiej. Należy jednak pamiętać także o złożeniu hołdu postaci wybitnego badacza, krytyka i popularyzatora. Nadzwyczajny w uporządkowywaniu dotychczasowej wiedzy, Marchesani pozostawił doskonały obraz przedstawiający wkład włoskiej polonistyki w spuściznę badań nad polską kulturą, sztuką i historią. Jako historyk literatury był spadkobiercą historycznej tradycji zapoczątkowanej przez Giovanniego Mavera i kontynuowanej przez jego następcę Sante Graciottiego, który uważał Marchesaniego bardziej za „przyrodniego syna” niż ucznia. Zafascynowany teatrem, Marchesani sprawił, że włoska publiczność poznała dzieła Stanisława Ignacy Witkiewicza i Sławomira Mrożka, a posiadając nadzwyczajne wyczucie w kwestiach wydawniczych – oraz niebywałą wrażliwość estetyczną – otworzył podwoje włoskiego rynku takim autorom jak Zbigniew Herbert, Tadeusz Konwicki, Stanisław I. Lec, Czesław Miłosz, Andrzej Szczypiorski, by nie wspomnieć o Wisławie Szymborskiej. Bez wątpienia najważniejszą spuścizną jaką zostawił jest zachęta dla wszystkich zajmujących się literaturą, aby wzięli na siebie odpowiedzialność w dziedzinie analizy krytycznej, badań historycznych, erudycyjnej dywulgacji i przekładu.
Pietro Marchesani studioso, critico e traduttore della letteratura polacca / L. Bernardini (CONFERENZE E STUDI). - In: Maestri della polonistica italiana / [a cura di] M. Ciccarini, P. Salwa. - Roma : Accademia Polacca, 2014. - pp. 143-160 (( convegno Maestri della polonistica italiana : atti del convegno dei polonisti italiani : 17-18 ottobre tenutosi a Roma nel 2013.
Pietro Marchesani studioso, critico e traduttore della letteratura polacca
L. Bernardini
2014
Abstract
[Polish:] Pietro Marchesani, w ostatnich latach swojego życia stał się wybitnie znaną postacią wśród włoskiej publiczności, a to dzięki swoim wspaniałym tłumaczeniom współczesnej poezji polskiej. Należy jednak pamiętać także o złożeniu hołdu postaci wybitnego badacza, krytyka i popularyzatora. Nadzwyczajny w uporządkowywaniu dotychczasowej wiedzy, Marchesani pozostawił doskonały obraz przedstawiający wkład włoskiej polonistyki w spuściznę badań nad polską kulturą, sztuką i historią. Jako historyk literatury był spadkobiercą historycznej tradycji zapoczątkowanej przez Giovanniego Mavera i kontynuowanej przez jego następcę Sante Graciottiego, który uważał Marchesaniego bardziej za „przyrodniego syna” niż ucznia. Zafascynowany teatrem, Marchesani sprawił, że włoska publiczność poznała dzieła Stanisława Ignacy Witkiewicza i Sławomira Mrożka, a posiadając nadzwyczajne wyczucie w kwestiach wydawniczych – oraz niebywałą wrażliwość estetyczną – otworzył podwoje włoskiego rynku takim autorom jak Zbigniew Herbert, Tadeusz Konwicki, Stanisław I. Lec, Czesław Miłosz, Andrzej Szczypiorski, by nie wspomnieć o Wisławie Szymborskiej. Bez wątpienia najważniejszą spuścizną jaką zostawił jest zachęta dla wszystkich zajmujących się literaturą, aby wzięli na siebie odpowiedzialność w dziedzinie analizy krytycznej, badań historycznych, erudycyjnej dywulgacji i przekładu.Pubblicazioni consigliate
I documenti in IRIS sono protetti da copyright e tutti i diritti sono riservati, salvo diversa indicazione.